یاد تو
امروز وقتی آمدم سر کار فقط به این فکر می کردم که آیا واقغا می تونم جبران کنم گذشتم را ، آن زمانی که از دست دادم و بعد یه عمر تازه فهمیدم که چه اشتباهی کردم؟؟؟....
توی این چند سال با خیلی ها تو ی اجتماع و روابط دوستی و کاریم افت و خیز داشتم اما همشون یه روز تلافی آن همه خوبی را یه جورایی با بدی بهم نشون دادن.
توی این چند سال یاد گرفتم که پاداش صداقت خیانت و پاداش عشق نفرت، پاداش انتظار برزخ راهای طولانی و پاداش محبت سوء استفاده است. آه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ....
چی بگم که قدم به قدم زخمهای این روزگار و آدمهاش نابودم کردند. الان فقط شدم یه انسان که خودشه نمی دونه که می تونه محبت کنه یا نه می تونه باور داشته باشه یا نه می تونه انتخاب کنه یا نه؟؟؟؟....
چرا باید به دنبال یه راه برای گریز باشم باید برم آنقدر برم جلو که از این گذشته فاصله بگیرم آنقدر که آن را به صورت یه نقطه ریز محو ببینم .
باید همه ی آن چیزهایی را که دارم بگذارم و برم. و به دنبال یه چیز تازه تری توی این زندگی باشم. حتی اگه بدست آوردنش واسم خیلی سخت باشه .
اما در این میان باید بگم دوستانی در کنار من بودند و هستند که لحظه به لحظه ی با آنها بودن واسه من به شیرینی عسل می مونه و از یاد کردن آنها لذت می برم.
من از آنها چیزهایی دارم که با دنیا عوض نمی کنم شاید بزرگترین عامل صبر من هم همینه. به زودی از آنها در این میان اسم می برم و از تک تک آنها یاد خواهم کرد و سپاس های بیکران را نثار آنها خواهم کرد.
چون زمانهایی که واقعا باید می بودند آمدن و موندن و درکم کردند . درک بالای آنها در درک واقعیتهای پیش آمده کمکم کرد.
و از همین جا میگم که تک تک شماها را دوست دارم و بی آلایش به شما عشق می ورزم. چون شما خاطرات شاد گذشته رو برام به همراه می آرین.
پس به تک تک این عزیزان میگم :
یاد تو برام زیباست.
کلمات کلیدی :
» نظر